მიმდინარე პროექტები
ექსტრაკორპორული გულ-ფილტვის რეანიმაციისა და მულტიორგანული პერფუზიული კონსერვაციის უწყვეტი მოდელის ეფექტურობის დადასტურება (წინაკლინიკური კვლევა)

პროექტის ხელმძღვანელი: ნოდარ ხოდელი – მედიცინის დოქტორი, მთავარი მეცნიერი თანამშრომელი.

პროექტში მონაწილეობს  თსუ ალექსანდრე ნათიშვილის მორფოლოგიის ინსტიტუტის კლინიკური ანატომიისა და ექსპერიმენტული მოდელირების  და კლინიკური და ექსპერიმენტული პათოლოგიის დეპარტამენტების სამეცნიერო და დამხმარე პერსონალი, ინსტიტუტის ადმინისტრაცია.

პროექტის ხანგრძლიობა  –  5 წელი

 პროექტის მოკლე შინაარსი

გულ-ფილტვის ექსტრაკორპორული რეანიმაცია (გფერ), წარმოადგენს ექსტრაკორპორული მემბრანული ოქსიგენაციის ერთ-ერთი ნაირსახეობას.  გულის უეცარი გაჩერების შემთხვევებში იგი გამოიყენება როგორც გადაუდებელი სამედიცინო დახმარება  კლინიკაშიც და კლინიკის გარეთაც, საველე პირობებში.

უკანასკნელი წლების პუბლიკაციები მოწმობს, რომ გულის უეცარი გაჩერების გულ-ფილტვის ექსტრაკორპორული რეანიმაცია მნიშვნელოვნად უფრო ეფექტურია, ვიდრე კონვენციური, სტანდარტული რეანიმაციის მეთოდი, რომელიც მსოფლიოს უმეტესი ქვეყნების ურგენტული სამკურნალო საშუალებების არსენალში ძირითად მეთოდს წარმოდგენს. დიდი მნიშვნელობა აქვს, აგრეთვე, ეფექტური რეანიმაციის ინიცირების დროულობას [5, 7, 9, 11].

ექსტრაკორპორული საპერფუზიო სისტემები, რომლებიც ამ დროს გამოიყენება, და ახორციელებენ ხელოვნურად ოქსიგენირებული სისხლის გადადენას, უზრუნველყოფენ არაპულსურ ნაკადს.  გულის მუშაობის აღდგენის შემდეგ, პარალელური ფუნქციონირებისას, ხელოვნური სისტემა განტვირთავს მარჯვენა გულის მიოკარდიუმს, თუმცა აორტაში მუდმივი ნაკადით გადასროლილი სისხლი, გულის ციკლური მუშაობის გამო შეიძლება  გახდეს მარცხენა პარკუჭის მიოკარდიუმის დისფუნქციის მიზეზი, რადგან გული ჯერ კიდევ რეაბილიტაციის რეჟიმში იმყოფება [2, 3, 12, 18, 27].

ლიტერატურული მონაცემები მოწმობს, რომ გულ-ფილტვის ექსტრაკორპორული რეანიმაცია დადებით შედეგს იძლევა შემთხვევათა 45-60 % -ში. დანარჩენ პაციენტებში, რომლებსაც ჩაუტარდათ ეს – დღეისათვის მაქსიმალურად ეფექტურად მიჩნეული პროცედურა –  გულის მუშაობის აღდგენა არ ხდება და ვითარდება მყარი ასისტოლია [4, 8, 13, 22, 25].

ლიტერატურული მონაცემებით გულის უეცარი გაჩერების და, შედეგად სისხლმიმოქცევის შეწყვეტის პერიოდი, მკურნალობას დაქვემდებარებულ პაციენტებში ძირითადად 5-10 წუთს მოიცავს. შემთხვევათა 60%-ში სწორედ აღნიშნული ინტერვალის განმავლობაში იწყება ბიო-სამედიცინო თვალსაზრისით გამართლებული რეანიმაციული ღონისძიებები (თავდაპირველად არასამედიცინო პერსონალის მიერ, შემდეგ გადაუდებელი სამედიცინო დახმარების პერსონალისა და, საბოლოოდ, გარკვეული ჩვენებების შემთხვევაში ექსტრაკორპორული ცირკულაციის სპეციალური მოწყობილობით აღჭურვილი  სპეციალურად გაწვრთნილი ბრიგადის მიერ). რეანიმაციის უახლოესი და შორეული შედეგების სტატისტიკური ანალიზი უჩვენებს ექსტრაკორპორული სიცოცხლის უზრუნველყოფის (ეკსუ) მეთოდის  გამოყენების აშკარა უპირატესობებს (დადებითი შედეგების 45-60 %) რეანიმაციის ტრადიციულ მეთოდებთან შედარებით (დადებითი შედეგების 5-7%).

ამასთანავე, მეთოდი საკმაოდ აგრესიულია და მისი რეალიზაცია, მითუმეტეს საველე პირობებში, ჰოსპიტალის ფარგლებს გარეთ, საკმაოდ პრობლემურია. იგი მოითხოვს პაციენტის მაგისტრალური სისხლძარღვების გადაუდებელ კანულირებას, გულ-ფილტვის შემოვლის პორტატულ საპერფუზიო სისტემასთან მიერთებას და ხელოვნურად ოქსიგენირებული სისხლით ხელოვნური სისტემური სისხლმიმოქცევის განხორციელებას. აღნიშნული მეთოდი ნაჩვენებია როგორც ფილტვების მძიმე, რეფრაქტერული უკმარისობის, ისე გულის გაჩერების ან კარდიოგენული შოკის დროს.

თსუ მორფოლოგიის ინსტიტუტის თანამშრომელთა მიერ შექმნილია უნივერსალური “ხელოვნური სისხლმიმოქცევის აპარატი” (საქპატენტი # U 1888), რომლის სისხლის ტუმბო პრინციპულად განსხვავდება არსებული აპარატების ტუმბოებისგან. იგი უზრუნველყოფს (პერფუზიის მიზნებიდან გამომდინარე) როგორც არამოპულსირე (ლამინარულ), ასევე მოპულსირე სისხლნაკადს, და რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია, აღჭურვილია ისეთი პულსატორით, რომელსაც მუშაობა შეუძლია პაციენტის გულის სინქრონულად: სინ- ან კონტრპულსაციის რეჟიმში. ამ აპარატის კონტურში სისხლის ოქსიგენატორისა და თბომცვლელის ჩართვის შედეგად, შესაძლებელია ჩატარდეს:

  • გულ-ფილტვის სრული ხელოვნური შემოვლა მოპულსირე ნაკადით;
  • გულის დამხმარე ხელოვნური ცირკულაცია (კონტრპულსაციის რეჟიმი) მოპულსირე ნაკადით;
  • ვენო-ვენური შემოვლა არამოპულსირე ნაკადით ღვიძლის ტრანსპლანტაციის დროს აჰეპატურ ფაზაში;
  • არტერიო-ვენური, ან ვენო-ვენური შემოვლა ექსპტაკორპორული ოქსიგენაციის მიზნით ფილტვების მწვავე და ქრონიკული უკმარისობისას;
  • მთელი ორგინიზმის (გვამის) პერფუზია ორგანოთა კონსერვაციის მიზნით და სხვა.

პაციენტები, რომელთაც გულის გაჩერება და სისხლმიმოქცევის შეწყვეტა დაუფიქსირდათ, საერთაშორისო კლასიფიკაციის თანახმად, „გულგაჩერებულ დონორებს“ მიეკუთვნებიან. ორგანოთა გადანერგვისთვის მათი გამოყენება აქტუალური გახდა წინა საუკუნის 90-იანი წლებიდან, როდესაც მთელს მსოფლიოში ტრანსპლანტაციების საერთო რიცხვმა მკვეთრად იმატა და დონორთა მწვავე დეფიციტი დაფიქსირდა. გულგაჩერებულ დონორთა პროტოკოლის დახვეწამ (პიტსბურგი 1993 წ.), მონაცემებმა, რომლებიც წარმოდგენილი იყო საერთაშორისო სიმპოზიუმზე მაასტრიხტში (1995 წ.)  და აგრეთვე,  გვამური დონორობისადმი მიძღვნილმა ამერიკის მედიცინის ინსტიტუტის რეკომენდაციებმა (1997 წ.), შემდგომი სტიმული მისცა მთელს მსოფლიოში ტრანსპლანტოლოგიაში გულგაჩერებული დონორების გამოყენებას. მაასტრიხტის კლასიფიკაციის თანახმად, არაკონტროლირებადი დონორების მეორე ჯგუფი მოიცავს, ძირითადად, „გულის (ან ტვინის) კატასტროფის“ მსხვერპლთ, რომელთაც სასწრაფო დახმარების პერსონალმა უკვე ჩაუტარა რეანიმაცია და გადაიყვანა ჰოსპიტალში, მაგრამ პაციენტს მაინც განუვითარდა მყარი ასისტოლია. ეს პაციენტები, რომლებიც იმყოფებიან სამედიცინო პერსონალის მეთვალყურეობის  ქვეშ (ანუ არიან კონტროლირებადი), წარმოადგენენ პოტენციურ დონორებს გაჩერებული გულით.

წარმოდგენილი პროექტი ეფუძნება ინსტიტუტში შემუშავებულ კონცეპციას, რომელიც ითვალისწინებს ორი მნიშვნელოვანი სამედიცინო პრობლემის შერწყმას და მათი გადაჭრისადმი კომპლექსურ მიდგომას:

1) გულის უეცარი გაჩერების დროს ხორციელდება ექსტრაკორპორული გულ-ფილტვის რეანიმაციის (ხელოვნური გულ-ფილტვის შემოვლის) ინიცირება;

2) რეანიმაციის უშედეგობისა და მყარი, შეუქცევადი ასისტოლიის განვითარების შემთხვევაში – ხდება ხელოვნური სისტემური სისხლმიმოქცევის პროლონგირება და პაციენტის სხეულის გადაქცევა ოპტიმალურ დონორად, რომლის ორგანოებიც ექვემდებარებიან პერფუზიულ კონსერვაციას.   

პროექტი ითვალისწინებს მოცემული კონცეპციის რეალიზაციის შესაძლებლობის დადასტურებას – ექსტრაკორპორული გულ-ფილტვის რეანიმაციისა და მულტიორგანული პერფუზიული კონსერვაციის უწყვეტი მოდელის ეფექტურობის შეფასებით ექსპერიმენტში. კვლევა გულისხმობს ცხოველებში გულის გაჩერების მოდელირებას და გულ-ფილტვის ექსტრაკორპორული რეანიმაციის ჩატარებას ზემოთ აღწერილი პორტატული საპერფუზიო სისტემით; გულის შეუქცევადი გაჩერების (რეფრაქტერული ასისტოლია) მოდელირებას და პორტატული საპერფუზიო სისტემით პერფუზიის პროლონგირებას “in situ” ორგანოთა ნორმოთერმული, პერფუზიული კონსერვაციის უზრუნველყოფით.

იგეგმება ორივე სქესის ცხოველების (ცხვარი, ღორი, ბოცვერი) გამოყენება. დასახელებულ სახეობათა შორის შერჩეულ იქნება ამ მოდელისთვის ოპტიმალური საექსპერიმენტო ცხოველი. გამოყოფილი იქნება 2 ჯგუფი.  1-ელ ჯგუფი წარმოდგენილი იქნება „წარმატებული რეანიმაციაჩატარებული“ ცხოველებისგან; მეორე გაერთიანდება „წარუმატებელი რენიმაციაგადატანილი“ ცხოველები პროლონგირებული “in situ”  ორგანოთა კონსრვაციით.

პირველ ჯგუფში შეფასებული იქნება ექსტრაკორპორული ხელოვნური პერფუზიის სხვადასხვა რეჟიმით მიღწეული ეფექტები და შემუშავდება საპერფუზიო სისტემის ეფექტური ფუნქციონირების მეთოდური რეკომენდაციები. 

მეორე ჯგუფში მოხდება “in situ” ორგანოთა პროლონგირებული, ნორმოთერმული, პერფუზიული კონსერვაციის ეფექტურობის შეფასება – მორფოლოგიური,  ჰისტოქიმიური, იმუნოჰისტოქიმიური, ბიოქიმიური, მოლეკულურ-ბიოლოგიური კვლევების საფუძველზე.

 წარმოდგენილი პროექტის ფარგლებში იგეგმება შემდეგი ამოცანების განხორციელება:

  • საკუთარი კონსტრუქციის სისხლის ტუმბოს მოდერნიზება –  პნევმოამძრავის ტრანსფორმირება ჰიდრავლიკურ რევერსირებად ამძრავად და მისი სასტენდო ტესტირება;
  • მოდერნიზებული ტუმბოს ბაზაზე საპერფუზიო სისტემის კონსტრუირება კლინიკური მოხმარების აქსესუარების გამოყენებით, სისხლის გამოსასვლელ ხაზზე მართვადი პულსატორის მონტაჟით და საპერფუზიო სისტემის სასტენდო ტესტირება;
  • საწყის ექსპერიმენტებში საპერფუზიო სისტემის ტესტირება სხვადსხვა ზომის ცხოველებზე მისი პარალელურ- და სრული სისხლმიმოქცევის რეჟიმში ფუნქციონირების შესამოწმებლად;
  • საწყის ცდებში ბოცვრებზე გულის გაჩერების მარტივი და სარწმუნო მეთოდების შემუშავება, სისხლმიმოქცევის მკვეთრი შეწყვეტის მოდელირებით, შემდგომში ამ მეთოდის ცხვრებზე და ღორებზე გამოყენებისთვის;
  • ცხოველებში პერიფერიული მაგისტრალური სისხლძარღვებიდან (ვენა, არტერია) კანულების მარჯვენა წინაგულსა და აორტის დასაწყის მონაკვეთში განლაგებისათვის ქირურგიული მიდგომების და მანიპულაციების შემუშავება;
  • გულის გაჩერების მოდელებში გულ-ფილტვის ექსტრაკორპორული რეანიმაცია არამოპულსირე ნაკადით;
  • გულის გაჩერების მოდელებში გულ-ფილტვის ექსტრაკორპორული რეანიმაცია მოპულსირე ნაკადით, კონტრპულსაციის რეჟიმში;
  • ექსპერიმენტების მსვლელობაში შეგროვილი დინამიური მონიტორინგის მონაცემების დამუშავება და ინტრაოპერაციულად აღებული სისხლისა და  სხვადასხვა ორგანოს ბიოპტატების მორფოლოგიური კვლევები;
  • კვლევის შედეგების ანალიზი და განზოგადება;
  • მულტიორგანული კონსერვაცია არსებული, სტანდარტული მეთოდებით;
  • ამ მეთოდებით კონსერვირებული ორგანოების (თირკმელი, ღვიძლი, ნაწლავები) ტრანსპლანტაცია;
  • წარუმატებელი   რეანიმაციის შემთხვევებში პერფუზიის ტრანსფორმირება პროლონგირებულ, ნორმოთერმულ, “in situ” პერფუზიულ კონსერვაციად;
  • კონსერვაციის მსვლელობაში მიღებული დინამიური მონიტორინგის მონაცემების, სისხლისა  და პოლიორგანული ბიოპტატების გამოკვლევა;
  • მოპულსირე, პროლონგირებული, ნორმოთერმული პერფუზიით “in situ” კონსერვირებული ორგანოების (თირკმელი, ღვიძლი, ნაწლავები) ტრანსპლანტაცია;
  • კვლევის შედეგების შედარებითი ანალიზი და განზოგადება. დასკვნები, მეთოდური რეკომენდაციები.

არსებული აღჭურვილობა და დანადგარები

პროექტი განხორციელდება თსუ ალექსანდრე ნათიშვილის მორფოლოგიის ინსტიტუტის ბაზაზე, რომელიც აღჭურვილია კვლევისათვის საჭირო აღჭურვილობითა და დანადგარებით (ვივარიუმი, ექსპერიმენტული საოპერაციო კარდიოქირურგიული და სისხლძარღვოვანი ინსტრუმენტებით, მიკროქირურგიული მიკროსკოპით, გულ-ფილტვის ხელოვნური შემოვლის აპარატის ერთჯერადი კლინიკური აქსესუაებით; მორფოლოგიური კვლევის ლაბორატორია სინათლისა და ფლუორესცენტული მიკროსკოპებით, ბიოქიმიური ანალიზატორით, Real-Time PCR აპარატით; კომპიუტერული ტექნიკა მორფომეტრიული კვლევის და სტატისტიკური პროგრამებით; საოფისე ტექნიკა, „სწრაფი“ ინტერნეტი). 

პროექტის სამეცნიერო და ტექნოლოგიური დარგები

გადაუდებელი მედიცინა, ტრანსპლანტოლოგია, ქირურგია, მორფოლოგია.

მეცნიერული ღირებულება

             წარმოდგენილი პროექტი, ერთი მხრივ, მეცნიერულად დაასაბუთებს რეანიმაციის პერიოდში პერფუზიის მოპულსირე რეჟიმში წარმართვის უპირატესობას, მეორე მხრივ – უახლოეს პოსტასისტოლურ პერიოდში პარალელური პერფუზიის კონტრპულსაციის რეჟიმში წარმართვის პრიორიტეტს. ამავე დროს, წარუმატებელი რეანიმაციის შემთხვევებში პროლონგირებული პერფუზიით “in situ” კონსერვაციის შედეგად ორგანოთა ფუნქციური მდგომარეობის შესწავლა და ანალიზი და პოლიორგანული ბიოპტატების კვლევა დაასაბუთებს ამ ორგანოთა ტრანსპლანტაციის შესაძლებლობასა და უპირატესობას. მთლიანობაში პროექტი შექმნის რეანიმაციის ამ მეთოდის დაფუძნების პირობებს და ამავე დროს, ხელს შეუწყობს ტრანსპლანტოლოგიის განვითარებას.

პროექტის ამოცანები:

პროექტის განხორციელება ნავარაუდევია ხუთი წლის განმავლობაში და მოიცავს შემდეგ ეტაპებს:

2018   წელი  –  

  • საკუთარი კონსტრუქციის სისხლის ტუმბოს მოდერნიზება –  პნევმოამძრავის ტრანსფორმირება ჰიდრავლიკურ რევერსირებად ამძრავში და მისი სასტენდო ტესტირება;
  • მოდერნიზებული ტუმბოს ბაზაზე საპერფუზიო სისტემის კონსტრუირება კლინიკური მოხმარების აქსესუარების გამოყენებით, სისხლის გამოსასვლელ ხაზზე მართვადი პულსატორის მონტაჟით და საპერფუზიო სისტემის სასტენდო ტესტირება;
  • საწყის ცდებში სხვადასხვა ექსპერიმენტულ ცხოველზე გულის გაჩერების მარტივი და სარწმუნო მეთოდების შემუშავება სისხლმიმოქცევის მკვეთრი შეწყვეტის მოდელირებით;
  • ექსპერიმენტებში დროს აღებული სისხლის და სხვადასხვა ორგანოს ბიოპტატების ბიოქიმიური, მოლეკულურ-ბიოლოგიური და მორფოლოგიური (ჰისტოლოგიური, ჰისტოქიმიური, იმუნოჰისტოქიმიური) კვლევები.

2019   წელი  –  

  • საწყის ექსპერიმენტებში საპერფუზიო სისტემის ტესტირება სხვადსხვა ზომის ცხოველებზე მისი პარალელური და სრული სისხლმიმოქცევის რეჟიმში ფუნქციონირების შესამოწმებლად;
  • ცხოველებში პერიფერიული მაგისტრალური სისხლძარღვებიდან (ვენა, არტერია) კანულების მარჯვენა წინაგულსა და აორტის დასაწყის მონაკვეთში განლაგებისათვის ქირურგიული მიდგომების და მანიპულაციების შემუშავება;
  • გულის გაჩერების მოდელებში გულ-ფილტვის ექსტრაკორპორული რეანიმაცია არამოპულსირე ნაკადით;
  • ექსპერიმენტებში დროს აღებული სისხლის და სხვადასხვა ორგანოს ბიოპტატების ბიოქიმიური, მოლეკულურ-ბიოლოგიური და მორფოლოგიური (ჰისტოლოგიური, ჰისტოქიმიური, იმუნოჰისტოქიმიური) კვლევები.

2020   წელი  –  

  • გულის გაჩერების მოდელებში (5, 10, 15 წუთი) გულ-ფილტვის ექსტრაკორპორული რეანიმაცია მოპულსირე ნაკადით კონტრპულსაციის რეჟიმში;
  • ექსპერიმენტების მსვლელობაში შეგროვილი დინამიური მონიტორინგის მონაცემების დამუშავება;
  • კვლევის შედეგების ანალიზი და განზოგადება;
  • ექსპერიმენტებში დროს აღებული სისხლის და სხვადასხვა ორგანოს ბიოპტატების ბიოქიმიური, მოლეკულურ-ბიოლოგიური და მორფოლოგიური (ჰისტოლოგიური, ჰისტოქიმიური, იმუნოჰისტოქიმიური) კვლევები;

2021   წელი  –

  • მულტიორგანული კონსერვაცია (1, 3, 6 საათიანი),  არსებული, სტანდარტული მეთოდებით;
  • ამ მეთოდებით კონსერვირებული ორგანოების (თირკმელი, ღვიძლი, ნაწლავები) ტრანსპლანტაცია;
  • სამიზნე ჯგუფების პირველ ქვეჯგუფში წარმოებული ყველა წარუმატებელი რეანიმაციის შემთხვევებში პერფუზიის ტრანსფორმირება პროლონგირებულ, ნორმოთერმულ, “in situ” პერფუზიულ კონსერვაციაში (1, 3, 6, 10 საათი);
  • ექსპერიმენტებში დროს აღებული სისხლის და სხვადასხვა ორგანოს ბიოპტატების ბიოქიმიური, მოლეკულურ-ბიოლოგიური და მორფოლოგიური (ჰისტოლოგიური, ჰისტოქიმიური, იმუნოჰისტოქიმიური) კვლევები;

2022   წელი –

  • კონსერვაციის მსვლელობაში მიღებული დინამიური მონიტორინგის მონაცემების  დამუშავება;
  • მოპულსირე, პროლონგირებული, ნორმოთერმული პერფუზიით “in situ” კონსერვირებული ორგანოების (თირკმელი, ღვიძლი, ნაწლავები) ტრანსპლანტაცია;
  • კვლევის შედეგების შედარებითი ანალიზი და განზოგადება. დასკვნები, მეთოდური რეკომენდაციები.
  • ექსპერიმენტებში დროს აღებული სისხლის და სხვადასხვა ორგანოს ბიოპტატების ბიოქიმიური, მოლეკულურ-ბიოლოგიური და მორფოლოგიური (ჰისტოლოგიური, ჰისტოქიმიური, იმუნოჰისტოქიმიური) კვლევები.

პროექტის რეალიზაციის დროს გათვალისწინებულია სტუდენტების და დოქტორანტების მონაწილეობა:

  • ლიტერატურის მოძიების და დამუშავების, ექსპერიმენტების მსვლელობაში დინამიური პარამეტრების მონიტორინგის და დამუშავების პროცესში.
  • ოპერაციებში, ქრონიკულ ექსპერიმენტებში გადარჩენილი ცხოველების პოსტოპერაციულ რეანიმაციულ ღონისძიებებში და ცხოველების მოვლაში.

პროექტი ითვალისწინებს:

  • მინიმუმ 3 სადოქტორო პროგრამის რეალიზაციას თსუ მედიცინის ფაკულტეტის დოქტორანტების მონაწილეობით;
  • დამატებითი ლექციების კურსის მომზადებას რეანიმაციის, ორგანოთა კონსევაციის და ტრანსპლანტაციის პრობლემებზე თსუ მედიცინის ფაკულტეტის სტუდენტებისათვის.

მოსალოდნელი საბოლოო შედეგი

  • კვლევის შედეგად დადგინდება სისხლმიმოქცევაშეჩერებულ ესპერიმნტულ მოდელში გულ-ფილტვის ექსტრაკორპორული რეანიმაციის მოპულსირე კარდიოსინქრონულ რეჟიმში ჩატარების ჰემოდინამიკური უპირატესობანი;
  • პერფუზირებული ორგანოების მორფოლოგიური შესწავლით დადგინდება ხელოვნური კარდიოსინქრონული კონტრპულსაციის პირობებში ქსოვილოვანი მიკროცირკულაციის უპირატესობა არამოპულსირე ნაკადით პერფუზიებთან შედარებით;
  • დადგინდება აღნიშნული პერფუზიის უპირატესობანი გულის გაჩერებით „დაზიანებული“ მიოკარდიუმის ჰემოდინამიკური განტვირთვის თვალსაზრისით არაპულსურ საპერფუზიო რეჟიმთან შედარებით;
  • დადგინდება მყარი, მედიკამენტოზურად გამოწვეული რეფრაქტერული ასისტოლიის დროს ადექვატური პერფუზიის გაგრძელების შესაძლებლობა და საჭიროება პოტენციურ დონორში გადასანერგ ორგანოთა მაღალი მორფოლოგიური და ფუნქციური კონდიციის შენარჩუნების მიზნით.

კვლევის შედეგები ხელს შეუწყობს ორგანოთა ტრანსპლანტაციის კლინიკაში დანერგვისათვის პირობების შექმნას, როგორც ტექნიკური რეალიზაციის, ისე ცოდნის ბანკის თვალსაზრისით. 

საბოლოო შედეგის შეფასების ინდიკატორები

  • ახალი ორსაკნიანი ტუმბო პორტატული ჰიდროამძრავითა და მართვის პულტით;
  • პულსატორი და მისი მართვის პულტი;
  • საპერფუზიო სისტემის ტექნიკური აღწერილობა; საპატენტო განაცხადი;
  • პორტატული მობილური საპერფუზიო აპარატის ექსპერიმნტული ნიმუში, ფოტო-ვიდეო მასალა, სასტენდო გამოცდის პროტოკოლები;
  • ექსპერიმენტების პროტოკოლები; ფოტო-ვიდეო მასალა, აღრიცხული დინამიური მონიტორინგის გრაფიკები, დიაგრამები;
  • ექსპერიმენტებში დროს აღებული სისხლის და სხვადასხვა ორგანოს ბიოპტატების ბიოქიმიური, მოლეკულურ-ბიოლოგიური და მორფოლოგიური (ჰისტოლოგიური, ჰისტოქიმიური, იმუნოჰისტოქიმიური) კვლევის შედეგების ცხრილები და ფოტო-ვიდეო მასალა;
  • მიკროპრეპარატები, ფოტო-ვიდეო მასალა.
  • ერთობლივი პუბლიკაციები უცხოელ კოლეგებთან ერთად.
  • მინიმუმ 10 პუბლიკაცია მაღალრეიტინგულ, მათ შორის იმფაქტ-ფაქტორის მქონე ჟურნალებში;
  • მინიმუმ 5 მოხსენება საერთაშორისო ფორუმზე.

ლიტერატურა:

  1. Makdisi G, Wang IW. Extra corporeal membrane oxygenation (ECMO) review of a lifesaving technology. J Thorac Dis. 2015;7(7):166–176. doi:10.3978/j.issn. 2072-1439.2015.11.45
  2. Passaroni AC, Silva MAM, Yoshida WB. Cardiopulmonary bypass: development of John Gibbon’s heart-lung machine. Rev Bras Circ Cardiovasc. 2015;30(2):235–245. doi: 10.5935/1678-9741.20150021 (Cardiopulmonary bypass: development of John Gibbon’sheart-lung machine Cardiopulmonary bypass: development of John Gibbon’s heart- lung machine)
  3. Cobb LA, Eliastam M, Kerber RE, Melker R, Moss AJ. Report of the American Heart Association task force on the future of cardiopulmonary resuscitation. Circulation. 1992;85:2346–2355. doi:10.1161/01.CIR.85.6.2346
  4. Cave DM, Gazmuri RJ, Otto CW, Nadkarni VM, Cheng A, Brooks S, Daya M, Sutton RM, Branson R, Hazinski MF. 2010 American Heart Association guidelines for cardi‐ opulmonary resuscitation and emergency cardiovascular care science. Circulation. 2010;122:720–728. doi:10.1161/CIR.0000000000000259
  5. Jacobs I, Nadkarni V, Bahr J. Cardiac arrest and cardiopulmonary resuscitation outcome reports: update and simplification of the Utstein templates for resuscitation registries. Resuscitation. 2004;63(3):233–249. doi:10.1016/j.resuscitation.2004.09.008
  6. Paden ML, Conrad SA, Rycus PT, Thiagarajan RR. Extracorporeal life support organ‐ ization registry report 2012. ASAIO J. 2013;59(3):202–10. doi:10.1097/MAT. 0b013e3182904a52.
  7. Gazmuri RJ, Weil MH, Terwilliger K, Shah DM, Duggal C, Tang W. Extracorporeal circulation as an alternative to open-chest cardiac compression for cardiac resuscita‐ Chest. 1992;102(6):1846–1852. doi:10.1378/chest.102.6.1846
  8. Twomeya D, Dasa M, Subramaniana H, Dunning J. Is internal massage superior to external massage for patients suffering a cardiac arrest after cardiac surgery? Interact Cardiovasc Thorac Surg. 2008;7(1):151–157. doi:10.1510/icvts.2007.170399
  9. Thiagarajan RR, Laussen PC, Rycus PT, Bartlett RH, Bratton SL. Extracorporeal membrane oxygenation to aid cardiopulmonary resuscitation in infants and children. Circulation. 2007;116:1693–1700. doi:10.1161/CIRCULATIONAHA.106.680678
  10. MacLaren G, Combes A, Bartlett RH. Contemporary extracorporeal membrane oxygenation for adult respiratory failure: life support in the new era. Intensive Care Med. 2011;38(2):210–220. doi:10.1007/s00134-011-2439-2
  11. Dembitsky WP, Moreno-Cabral RJ, Adamsn RM, Daily PO. Emergency resuscitation using portable extracorporeal membrane oxygenation. Ann Thorac Surg. 1993;55(1): 304–309. doi:10.1016/0003-4975(93)90542-P
  12. Foerster K, D’Inka M, Beyersdorf F, Benk, Nguyen-Thanh T, Mader I, Fritsch B, Ihling C, Mueller K, Heilmann C, Trummer G. Prolonged cardiac arrest and resuscitation by extracorporeal life support: favourable outcome without preceding anticoagulation in an experimental setting. Perfusion. 2013;28(6):520–528. doi:10.1177/0267659113495081
  13. Arlt M, Philipp A, Voelkel S, Rupprecht L, Mueller T, Hilker M, Graf BM, Schmid C. Extracorporeal membrane oxygenation in severe trauma patients with bleeding shock. Resuscitation. 2010;81(7):804–809. doi:10.1016/j.resuscitation.2010.02.020
  14. Shin JS, Lee SW, Han GS, Jo WM, Choi SH, Hong YS. Successful extracorporeal life support in cardiac arrest with recurrent ventricular fibrillation unresponsive to standard cardiopulmonary resuscitation. Resuscitation. 2007;73(2):309–313. doi: 10.1016/j.resuscitation.2006.09.011
  15. Chkhaidze Z, Khodeli N, Pilishvili O, Partsakhashvili D, Jangavadze M, Kordzaia D. New model of veno-venous bypass for management of anhepatic phase in experimen‐ tal study on dogs. Transpl Proc. 2013; 45: 1734–1738. doi:10.1016/j.transproceed. 2012.10.049
  16. Partsakhashvili D., Chkhaidze Z., Khodeli N., Pilishvili O., Jangavadze M., Kordzaia D. Experimental liver autotransplantation with novel scheme of veno-venous bypass as a model of liver denervation and delymphatization. Transpl Proc. 2013;45:1739–1742. doi:10.1016/j.transproceed.2012.10.048
  17. Wassenberg PAJ. The Abiomed BVS 5000 biventricular support system. Perfusion. 2000;15(4):369-371. doi:10.1177/026765910001500413.
  18. Jaggy C, Lachat M, Leskosek B, et al. Affinity pump system: a new peristaltic pump for cardiopulmonary bypass. Perfusion. 2000;15:77–83. doi:10.1177/026765910001500111
  19. Park M, Mendes PV, Hirota AS, dos Santos EV, Costa ELV, Azevedo LP. Blood flow/ pump rotation ratio as an artificial lung performance monitoring tool during extrac‐ orporeal respiratory support using centrifugal pumps. Rev Bras Ter Intensiva. 2015;27(2):178–184. doi:10.5935/0103-507X.20150030
  20. Wakisaka Y, Taenaka Y, Chikanari K, Nakatani T, Tatsumi E, Masuzawa T, Nishimura T, Takewa Y, Ohno T, Takano H. Long-term evaluation of a nonpulsatile mechanical circulatory support system. Artif Organs. 1997;21(7):639–644. doi:10.1111/j. 1525-1594.1997.tb03714.x
  21. Fink R, Al-Obaidi M, Grewal S, Winter M, Pepper J. Monocyte activation markers during cardiopulmonary bypass. Perfusion. 2003;18(2):83–86. doi: 10.1191/0267659103pf645oa
  22. Holmberg M, Holmberg S, Herlitz J. Effect of bystander cardiopulmonary resuscitation in out-of-hospital cardiac arrest patients in Sweden. Resuscitation. 2000;47(1):59–70. doi:10.1016/S0300-9572(00)00199-4
  23. Charapov I, Eipe N. Cardiac arrest in the operating room requiring prolonged resus‐ Can J Anesth. 2012;59(6):578–585. doi:10.1007/s12630-012-9698-4
  24. Mongero LB, Beck JR, Charette KA. Managing the extracorporeal membrane oxygen‐ ation (ECMO) circuit integrity and safety utilizing the perfusionist as the “ECMO Specialist”. Perfusion. 2013;28(6):555–556. doi:10.1177/0267659113498993
  25. Chen YS, Lin JW, Yu HY, Ko WJ, Jerng JS, Chang WT. Cardiopulmonary resuscitation with assisted extracorporeal life-support versus conventional cardiopulmonary resuscitation in adults with in-hospital cardiac arrest: an observational study and Extracorporeal Membrane Oxygenation: Advances in Therapy 380 propensity analysis. Lancet. 2008;372(9638):554–561. doi:10.1016/ S0140-6736(08)60958-7
  26. Anastasiadis K, Westaby S, Antonitsis P, Argiriadou H, Karapanagiotidis G, Pigott D, Papakonstantinou C. Minimal extracorporeal circulation circuit standby for “off- pump” left ventricular assist device implantation. Artif Organs. 2010; 34(12):1156–1158. doi:10.1111/j.1525-1594.2009.00983.x
  27. Haneya A, Philipp A, Puehler T, Camboni D, Hilker M, Hirt SW, Schmid C. Successful use of a percutaneous miniaturized extracorporeal life support system as a bridge and assistance to left ventricular assist device implantation in a patient with severe refractory cardiogenic shock. Perfusion. 2012;27(1):18–20. doi: 10.1177/0267659111419887
  28. Liu Y, Tao L, Wang X, Cui H, Chen X, Ji B. Beneficial effects of using a minimal extracorporeal circulation system during coronary artery bypass grafting. Perfusion. 2012;27(1):83–89. doi:10.1177/0267659111424636
  29. Farrar DJ. The thoratec ventricular assist device: a paracorporeal pump for treating acute and chronic heart failure. Semin Thorac Cardiovasc Surg. 2000;12(3):243–250. doi: 10.1053/stcs.2000.19620
  30. Slaughter MS, Pagani FD, Rogers JG, Miller LW, Sun B, Russell SD, Starling RC, Chen L, Boyle AJ, Chillcott S, Adamson RM, Blood MS, Camacho MT, Idrissi KA, Petty M, Sobieski M, Wright S, Myers TJ, Farrar DJ. Clinical management of continuous-flow left ventricular assist devices in advanced heart failure. J Heart Lung Transpl. 2010;29(4):1–39. doi:10.1016/j.healun.2010.01.011
  31. Iijima T, Bauer R, Hossmann KA. Brain resuscitation by extracorporeal circulation after prolonged cardiac arrest in cats. Intensive Care Med. 1993;19(2):82–88. doi:10.1007/ BF01708367
  32. Trummer G, Foerster K, Buckberg GD, Benk C, Mader I, Heilmann C, Liakopoulos O, Beyersdorf F. Superior neurologic recovery after 15 minutes of normothermic cardiac arrest using an extracorporeal life support system for optimized blood pressure and flow. Perfusion. 2014;29(2):130–138. doi:10.1177/0267659113497776